In het begin kan ik die gedachten heel goed blokken. Hé, ik ben al druk zat of het loopt niet weg(was het maar waar!) of dat doe ik volgende week wel(haha, dus niet!!!) Zulke argumenten zijn dan heel lang genoeg om het toch zeker voor een week of wat niet meer in mijn hoofd tegen te komen. Helaas, na verloop van tijd dringen die gedachten toch heel stiekem steeds iets sneller weer binnen en krijg ik er op het laatst zelf een nachttaak aan om ze te verdrijven. Het lijkt dan ook ineens dat elk ander mens wél in iedere kast en la opgeruimd en geordend is. Zo lees ik in LINDA. de voordelen van het niet uitstellen van klussen. In de Esta een verhaal over je persoonlijke opruimcoach en vertellen vriendinnen over alle zo handig op jaartal ingeplakte foto's en de geordende administratie, lekker overzichtelijk in mappen.
Aaaaarggg!!!
IK WIL HET NIET HOREN!
Ik weet het, ik ben gewoon jaloers. Jaloers op zoveel overzicht en rust. En ik wil het ook.
Dus spreek ik mezelf vermanend toe en begin bij het begin.
De grote kast(ja, zo heet hij echt!)
Achter de vele boeken die er in staan heb ik ongeveer 5 schooljaren aan werkjes van de kinderen gegooid. Nadat ze lange tijd in de kamer hebben gehangen kan ik ze nog niet weggooien. Mijn schatjes hebben daar bloed, zweet en tranen in gestopt en dat kan toch onmogelijk eindigen in de papiercontainer. Maar de weggooier in mij komt dan weer met tegenargumenten; je kunt toch niet alles bewaren, straks zit je nog in SBSreportage; verzamelwoede! Wat een dilemma!
Tot ik op een blog van een andere moeder dé tip van het jaar las. Zij maakt van alle werkjes een foto en gooit ze daarna weg. Wat een idee zeg. Dus stond ik van de week 168 foto's te maken en gooide ik, toch nog met een vreemd gevoel in mijn buik, (bijna) alle werkjes weg. Ik sopte de kast uit en stofte de boeken af, ik heb zelfs alle planken omgedraaid. Ruimte in huis en hoofd dus.
En nu maar wachten tot ik weer wakker wordt gehouden door de"je-moet-nog-foto's-inplakken hersenspinsels. Er zijn er deze week namelijk heel wat bijgekomen!
tekening van Senne groep 4
verftekening van Sau Ling groep2
Oh herkenbaar dit..
BeantwoordenVerwijderenHier schuif ik alles ook maar uit en uit. Nu weer tot de jongste (pleegje) in maart ook naar school gaat.
Hoewel ik na wat inspirerende logjes wel begonnen ben aan jaar foto boeken.
De werkjes van de kinderen (sinds dec 2009 2 pleegjes erbij) zijn explosief toegenomen dus ik moet wel wat.
Na een tijdje in de kamer gehangen te hebben, mogen ze in een grote verhuisdoos. Nu gaan ze de kinderjaarboeken in. Degene die daar niet ingaan gaan of weg, of naar biomam.
Hier opgeruimd, kinderen later fijne bladerboeken en bio's ook blij.
Even voorstellen. Ik kwam hier opzoek naar blogs over pleegkinderen/zorg. ben vreselijk blijven hangen. Sinds december 2009 wonen er bij ons 2 pleegkinderen van 5 en bijna 4 ip perspectiefbiedend. Daarnaast heb ik nog een bio zoon van nu 11.
Ik heb een weblog (of 2 eigenlijk, eentje achter een ww ivm de privacy) Als het goed is laat dit berichtje straks een link ernaar toe zien :)
Wat heerlijk om je blog weer te lezen. Hou 't bij en doe 't voor mij. Te gezellig. Knuffel mam
BeantwoordenVerwijderen