Senne kwam tussen de middag thuis van school met het verhaal dat hij mee gaat doen met een voorleeswedstrijd. Geen idee waar en wanneer, maar zelf wist hij ook niet veel meer dan dat je binnen 4 minuten een boek moest lezen. Na de boterham ging hij meteen oefenen. En dat liet zijn zus zich welgevallen. Want zij vindt het heerlijk om voor gelezen te worden. En ik? Ik moest goed kijken en luisteren en eventueel tips geven, zo was Senne's verzoek :-)
Maar na het lezen kwam hij zelf al met een conclusie; Meer de luisteraar aankijken, minder haperen(al vond ik eigenlijk dat hij verbazingwekkend weinig haperde) en meer de plaatsjes laten zien! Nou, hier kan menig juf en meester nog een voorbeeld aan nemen!!!
Zeg maar tegen Senne dat hij fantastisch kan voorlezen. Heerlijk om te zien en te horen. Dikke knuffel en een grote pluim voor Senne. Ben trots op hem. Kus
BeantwoordenVerwijderen