Wat begon met een heel boos gezicht kon gelukkig na 20 rondjes en een gebroken rug van mama en héél veel doorzettingsvermogen van dochterlief afgesloten worden met een lach.
Fietsen! Wat was ze bang om te vallen. Waar de 2 oudste ruim voor hun 4de verjaardag konden fietsen en Senne met 4,5 zo weg reed had het bij Sau Ling meer voeten in aarde. Ze is waarschijnlijk veel te klein op een veel te grote fiets gezet en toen een aantal keer zo gevallen dat alleen het praten over leren fietsen al reden voor paniek was. Vorig jaar zomer hebben haar dus ook maar lekker op haar roze driewieler laten crossen, maar nu ze 5 was vond ze zelf toch eigenlijk wel dat dat niet meer kon. En om eerlijk te zijn had ze daar wel gelijk in.
Dus de eerste zonnige dag , vorige week zondag, wij naar buiten. Echt gezellig was het niet in het begin. Poeh, wat was ze boos en natuurlijk had ik het gedaan. ik hield haar niet goed vast en dan hield ik haar weer te goed vast en....
Tot ik op een gegeven moment de handdoek al zelf in de ring wilde gooien en madam in eens wegreed!! Wij gillen, joelen, filmen en klappen. Knap hoor al was het nog wat wiebelig en lukte opstappen en remmen nog niet helemaal ze had het toch maar mooi gedaan.
En ondertussen heeft ze zelf zo had geoefend dat ze nu ook zelf op kan stappen en bochten kan nemen. We zijn supertrots op haar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten